“Veel dokters en specialisten hebben vandaag weinig tijd voor patiënten en hanteren een taalgebruik dat voor de meeste mensen moeilijk te begrijpen is.” Dat vindt Chris Van der Beken (71), vrijwilliger bij een MS-huis, en voormalig verpleger en ziekenhuisdirecteur.

“Dat is altijd zo geweest, ook al toen ik als directeur in een ziekenhuis werkte. Op raadplegingen had de dokter vaak te weinig tijd om iets uit te leggen. Patiënten werden nadien opgevangen door verpleegkundigen, die wat meer uitleg gaven.”
 
“Vandaag ben ik vrijwilliger in een lokale afdeling van het MS-huis. MS-patiënten ontmoeten hier lotgenoten en kunnen hun verhaal kwijt. Ook voor MS-patiënten is het moeilijk om het jargon van de specialist te begrijpen. Gelukkig is de coördinator van het MS-huis verpleegkundige én zelf ook MS-patiënt. Zij begrijpt het verhaal van de mensen als geen ander en kan hen ook ondersteunen, bij het gebruik van medicatie bijvoorbeeld. Het is heel belangrijk dat deze mensen iemand hebben die zich op deze manier kan inleven in hun situatie.
Ik heb zelf ook ondervonden hoe sommige dokters met patiënten omgaan. Ik ben al 11 jaar kankerpatiënt. Als ik soms zeg dat de behandeling en de bijwerkingen toch wel zwaar wegen, krijg ik het antwoord dat ik blij moet zijn dat ik er nog ben. Dat ben ik ook, maar het zou toch fijn zijn als de dokter wat begrip toont.”

“De folder ‘Begrijp je dokter’ is heel belangrijk omdat mensen de mogelijkheid hebben om zelf aan te duiden welke klachten ze hebben. Maar het is niet voldoende. Ook bij de dokters en specialisten moet er een mentaliteitswijziging komen, zij moeten de tijd en de wil hebben om de patiënt duidelijker te woord te staan. De overheid kan hierin een rol spelen en druk zetten om de eindtermen te veranderen, zodat het meer empathisch zijn en zich duidelijk kunnen uitdrukken, een onderdeel worden van de opleiding tot dokter of specialist. Huisartsen doen het vandaag al beter dan specialisten. Veel van hen hebben nog wat te leren op dat vlak.”